Sortowanie
Źródło opisu
Katalog zbiorów
(6)
Forma i typ
Filmy i seriale
(6)
Dostępność
dostępne
(6)
Placówka
Łódź - Pracownia Audiowizualna
(3)
Pabianice - Wypożyczalnia
(1)
Pabianice - Pracownia AV 32
(2)
Autor
Willman Anna
(6)
Olbrychski Daniel (1945- )
(4)
Płatek Krzysztof
(4)
Komorowska Maja (1937- )
(3)
Starski Allan
(3)
Wajda Andrzej (1926-2016)
(3)
Budzisz-Krzyżanowska Teresa (1942- )
(2)
Celińska Stanisława (1947- )
(2)
Dobkowska Maja
(2)
Górnicki Jarosław
(2)
Holoubek Gustaw (1923-2008)
(2)
Kamiński Zbigniew (1947- )
(2)
Konieczny Zygmunt (1937- )
(2)
Konwicki Tadeusz (1926-2015)
(2)
Kłosiński Edward (1943-2008)
(2)
Obłoża Małgorzata
(2)
Opaliński Kazimierz (1890-1979)
(2)
Piętek Jolanta (1963- )
(2)
Radke Elżbieta
(2)
Radwan Stanisław (1939- )
(2)
Seniuk Anna (1942- )
(2)
Sobociński Witold (1929-2018)
(2)
Starski Allan (1943- )
(2)
Szymanowski Karol (1882-1937)
(2)
Walczewski Marek (1937-2009)
(2)
Zachwatowicz-Wajda Krystyna (1930- )
(2)
Ziętek Ewa (1953- )
(2)
Żmijewski Artur (1966- )
(2)
Iwaszkiewicz Jarosław (1894-1980)
(1)
Kijowski Andrzej
(1)
Kijowski Andrzej (1928-1985)
(1)
Komorowska Maja
(1)
Krakowska Emilia
(1)
Krakowska Emilia (1940- )
(1)
Mickiewicz Adam (1798-1855)
(1)
Olszewska Izabella
(1)
Olszewska Izabella (1930- )
(1)
Sobociński Piotr
(1)
Sobociński Piotr Jr (1983- )
(1)
Starska Wiesława
(1)
Wajda Andrzej [1926-2016]
(1)
Wybult Tadeusz
(1)
Wybult Tadeusz (1921-2004)
(1)
Wyspiański Stanisław (1869-1907)
(1)
Rok wydania
2000 - 2009
(6)
Kraj wydania
Polska
(6)
Język
polski
(6)
Przynależność kulturowa
Film polski
(5)
Temat
Lektura szkolna
(3)
Iwaszkiewicz, Jarosław (1894-1980)
(2)
Mickiewicz, Adam (1798-1855)
(2)
Wyspiański, Stanisław (1869-1907)
(2)
Pomoce dydaktyczne
(1)
Temat: dzieło
Wesele
(2)
Dziady
(1)
Panny z Wilka
(1)
Temat: czas
1901-
(2)
1801-
(1)
1801-1900
(1)
Gatunek
Film fabularny
(6)
Film polski
(6)
Adaptacja filmowa
(5)
Materiały pomocnicze dla szkół
(3)
Dramat filmowy
(2)
Dramat polski
(2)
Film psychologiczny
(2)
Materiały pomocnicze
(2)
Adaptacje filmowe
(1)
Dramat
(1)
Opowiadanie polskie
(1)
6 wyników Filtruj
Brak okładki
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 21)
Tyt. z ekranu tytułowego.
Rok produkcji 1979.
Czas projekcji ok. 111 min.
Dokument towarzyszący: Panny z Wilka [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Jarosław Górnicki ; oprac. Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2007. 55, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 53.
Język filmu polski, napisy angielskie i niemieckie. W dodatkach dostęp do wybranych scen.
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 21, Panny z Wilka. Dorobek pisarski Jarosława Iwaszkiewicza należy do najbogatszych we współczesnej literaturze polskiej. W toku przeszło 60 lat trwającej twórczości Iwaszkiewicz interesował się wieloma dziedzinami i gatunkami literatury. Uprawiał przez całe życie lirykę, pisał powieści i opowiadania, dramaty, eseje, biografie, reportaże i recenzje. Opowiadania zajmują w jego twórczości miejsce bardzo eksponowane. Jedną z ich wspólnych cech jest realizm ujmowany w kategoriach psychologicznych. Podstawowe dla każdego człowieka problemy, zagadnienia życia i śmierci, sprawy uczuć, miłości są oglądane przez pryzmat mijającego czasu. Nie ma powrotu do zdarzeń sprzed lat. Obraz świata, który przed laty uważaliśmy za jedynie prawdziwy, w świetle późniejszych doświadczeń wydaje się prosty, często banalny. Intymna, refleksyjna opowieść o stosunku człowieka do naturalnego cyklu przyrody: życia i śmierci. Szukając śladów dawnych emocji bohater po wieloletniej nieobecności odwiedza miejsce, w którym spędził młodość. Niespełna czterdziestoletni Wiktor Ruben po stracie przyjaciela przyjeżdża do wujostwa na wieś, gdzie w pobliskim dworku, w gronie kilku panien, spędził młodzieńcze lata. Julia doczekała się bliźniaczek, wyemancypowana Jola wyszła za mąż, Fela przedwcześnie zmarła, zmieniły się też Zosia i Kazia, mała Tunia wyrosła na piękną pannę. Pojawienie się Rubena, jego wspomnienia i chęć ożywienia przeszłości burzą spokój mieszkanek dworu, ujawniają ich powikłane losy, dramaty, życiowe klęski. Ruben wyjeżdża z postanowieniem, że już tu nigdy nie wróci
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Pabianice - Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 74 [Informacja] (1 egz.)
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 16)
Tytuł z ekranu tytułowego.
Rok produkcji 1989.
Dokument towarzyszący: Dziady [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Krzysztof Płatek, Maja Dobkowska (biografia) ; oprac. Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 71, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. T. Konwickiego s. 68-69
Ścieżka dźwiękowa w języku polskim.
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 16, Dziady. Po "Dziady" sięgali najwybitniejsi polscy twórcy. Powstawały przedstawienia, o których głośno było w Polsce, a nawet poza jej granicami. Nigdy jednak nie pokuszono się o przeniesienie Mickiewiczowskiego dramatu na ekran. Jako pierwszy swoją wizję "Dziadów" w wersji filmowej postanowił przedstawić znany polski pisarz i reżyser Tadeusz Konwicki, związany swoją twórczością z Wilnem i Wileńszczyzną. "Tadeusz Konwicki wpadł na pomysł niesłychany. Fascynujący a zarazem zwariowany, karkołomny." - donosił w marcu 1988 roku "Tygodnik Kulturalny". Zresztą mało kto wówczas wierzył w powodzenie tak ryzykownego przedsięwzięcia, uważano je za czyste szaleństwo. "Lawa", której premiera odbyła się 6 listopada 1989 roku, stała się wydarzeniem w świecie artystycznym. Jeszcze w tym samym roku na moskiewskim festiwalu film został wyróżniony Nagrodą Międzynarodowej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Rok później na XV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych Tadeusz Konwicki odbierał specjalną nagrodę jury za twórczą interpretację "Dziadów". W swoim dramacie reżyser ukazał także czasy współczesne, świat XX wieku, dzisiejszy obraz Warszawy z Pałacem Kultury i Nauki, tłumy podczas spotkania z papieżem, a także okrutne wspomnienia II wojny światowej (getto, Katyń, Oświęcim i powstanie warszawskie). Konrada przedstawił w dwóch postaciach, jako młodzieńca (tę rolę zagrał debiutant Artur Żmijewski) oraz człowieka dojrzałego, obarczonego doświadczeniami tego wszystkiego, co zdarzy się później, człowieka który zna przeznaczenie swego narodu. W roli Konrada w starszym wieku wystąpił Gustaw Holoubek, jego monolog - jak pisali krytycy - to najwyższy poziom gry aktorskiej. Okolice Wilna. W przeddzień Święta Zmarłych i prastarego, nocnego obrzędu Dziadów, w rodzinnym, zrujnowanym dworku zjawia się widmo Poety. Powrócił w strony swojej młodości, by raz jeszcze przeżyć wspomnienie romantycznej miłości do Maryli i dramatyczne wydarzenia związane z grupą wileńskich konspiratorów-patriotów. Na cmentarzu Guślarz rozpoczyna obrzęd Dziadów. W tłum wieśniaków, ludzi z różnych epok, wmieszał się Gustaw. Przychodzą kolejne zjawy: Pan, Dziewczyna, Dzieci. W mieście kozacki patrol dokonuje aresztowań młodych spiskowców. Poeta odwiedza chatkę Księdza, wspominając przy nim swą miłość do Maryli. Ksiądz rozpoznaje w przybyszu Gustawa - swego przybranego syna. Na Zamek Królewski w Warszawie zajeżdżają w powozach goście nowego Senatora. W celi wileńskiego więzienia Gustaw przeistacza się w Konrada. Świadkiem tej metamorfozy jest milcząca zjawa Poety. Pijany Senator śni swój koszmarny sen, w którym jawi mu się Imperator i diabły walczące o jego duszę. Wigilia w więzieniu wileńskim. Z cel wychodzą polscy patrioci: Żegota, Sobolewski, Jakub, Frejend i udają się wszyscy do celi Konrada. Salon w Zamku Warszawskim - miejsce spotkań urzędników, literatów, wojskowych i dam do towarzystwa. Na uboczu stoi grupka młodych Polaków zajętych patriotyczną dyskusją. Przy stolikach toczy się rozmowa o ostatnim balu u Nowosilcowa i nowinkach towarzyskich. Przybysz z Litwy opowiada historię wieloletniego więzienia Cichockiego. W drzwiach salonu zjawia się Poeta - przysłuchuje się opowieści o martyrologii Cichockiego. Cela Konrada. Jankowski śpiewa bluźnierczą pieśń. Więźniowie rozmawiają o poczynaniach Nowosilcowa na Litwie i swoich szansach podczas śledztwa. Jan Sobolewski opowiada o wyjeździe kolejnej partii kibitek wywożących ich kolegów na Sybir. Pozostawiony w samotności przez towarzyszy, Konrad rozpoczyna Wielką Improwizację. W celi pojawia się Poeta i podejmuje wątek Improwizacji. Słowom monologu rzucającego wyzwanie Bogu towarzyszą obrazy współczesnych, masowych zgromadzeń Polaków, sceny martyrologii i heroizmu Narodu podczas II wojny światowej. Do zemdlonego Konrada przychodzi Ksiądz Piotr z Kapralem. Ksiądz zaczyna odprawiać egzorcyzmy. Ksiądz Piotr ze swojej celi spogląda na warszawski Pałac Kultury. Rozpoczyna swą modlitwę do Boga o zaprzestanie rzezi polskich dzieci. W różnych miejscach kraju pojawia się symboliczna postać Pielgrzyma-Poety. Pani Rollison stara się o audiencję u Senatora Nowosilcowa w sprawie zwolnienia jej jedynego syna. Kobiecie towarzyszy Ksiądz Piotr, którego - po cynicznym odprawieniu Pani Rollison - Senator przesłuchuje. Bity i znieważony. Piotr prorokuje rychłą śmierć Doktora i Pelikana. Śmierć młodego Rollisona w Klasztorze Dominikanów. Bal u Senatora. Wincenty Pol i Bestużew dyskutują o sensie zabójstwa Senatora. Doktor ginie od uderzenia pioruna. Piotr spotyka Konrada prowadzonego na przesłuchanie i daje wskazówki, jak żyć na zesłaniu. Na cmentarzu uroczystość Dziadów zbliża się do końca. Uczestnicy wychodzą o wschodzie słońca; równiną sunie sznur kibitek wiozących zesłańców na Sybir. Jedna z nich wiezie Konrada, przy następnym nawrocie - Poetę ze śladami kuli na czole
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Łódź - Pracownia Audiowizualna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 723 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Brak okładki
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 16)
Tyt. z ekranu tytułowego
Rok produkcji 1989
Czas projekcji ok. 121 min
Dokument towarzyszący: Dziady [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Krzysztof Płatek, Maja Dobkowska (biografia) ; oprac. Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 71, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. T. Konwickiego s. 68-69
Język filmu polski. W dodatkach dostęp do wybranych scen
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 16, Dziady. Po "Dziady" sięgali najwybitniejsi polscy twórcy. Powstawały przedstawienia, o których głośno było w Polsce, a nawet poza jej granicami. Nigdy jednak nie pokuszono się o przeniesienie Mickiewiczowskiego dramatu na ekran. Jako pierwszy swoją wizję "Dziadów" w wersji filmowej postanowił przedstawić znany polski pisarz i reżyser Tadeusz Konwicki, związany swoją twórczością z Wilnem i Wileńszczyzną. "Tadeusz Konwicki wpadł na pomysł niesłychany. Fascynujący a zarazem zwariowany, karkołomny." - donosił w marcu 1988 roku "Tygodnik Kulturalny". Zresztą mało kto wówczas wierzył w powodzenie tak ryzykownego przedsięwzięcia, uważano je za czyste szaleństwo. "Lawa", której premiera odbyła się 6 listopada 1989 roku, stała się wydarzeniem w świecie artystycznym. Jeszcze w tym samym roku na moskiewskim festiwalu film został wyróżniony Nagrodą Międzynarodowej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Rok później na XV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych Tadeusz Konwicki odbierał specjalną nagrodę jury za twórczą interpretację "Dziadów". W swoim dramacie reżyser ukazał także czasy współczesne, świat XX wieku, dzisiejszy obraz Warszawy z Pałacem Kultury i Nauki, tłumy podczas spotkania z papieżem, a także okrutne wspomnienia II wojny światowej (getto, Katyń, Oświęcim i powstanie warszawskie). Konrada przedstawił w dwóch postaciach, jako młodzieńca (tę rolę zagrał debiutant Artur Żmijewski) oraz człowieka dojrzałego, obarczonego doświadczeniami tego wszystkiego, co zdarzy się później, człowieka który zna przeznaczenie swego narodu. W roli Konrada w starszym wieku wystąpił Gustaw Holoubek, jego monolog - jak pisali krytycy - to najwyższy poziom gry aktorskiej. Okolice Wilna. W przeddzień Święta Zmarłych i prastarego, nocnego obrzędu Dziadów, w rodzinnym, zrujnowanym dworku zjawia się widmo Poety. Powrócił w strony swojej młodości, by raz jeszcze przeżyć wspomnienie romantycznej miłości do Maryli i dramatyczne wydarzenia związane z grupą wileńskich konspiratorów-patriotów. Na cmentarzu Guślarz rozpoczyna obrzęd Dziadów. W tłum wieśniaków, ludzi z różnych epok, wmieszał się Gustaw. Przychodzą kolejne zjawy: Pan, Dziewczyna, Dzieci. W mieście kozacki patrol dokonuje aresztowań młodych spiskowców. Poeta odwiedza chatkę Księdza, wspominając przy nim swą miłość do Maryli. Ksiądz rozpoznaje w przybyszu Gustawa - swego przybranego syna. Na Zamek Królewski w Warszawie zajeżdżają w powozach goście nowego Senatora. W celi wileńskiego więzienia Gustaw przeistacza się w Konrada. Świadkiem tej metamorfozy jest milcząca zjawa Poety. Pijany Senator śni swój koszmarny sen, w którym jawi mu się Imperator i diabły walczące o jego duszę. Wigilia w więzieniu wileńskim. Z cel wychodzą polscy patrioci: Żegota, Sobolewski, Jakub, Frejend i udają się wszyscy do celi Konrada. Salon w Zamku Warszawskim - miejsce spotkań urzędników, literatów, wojskowych i dam do towarzystwa. Na uboczu stoi grupka młodych Polaków zajętych patriotyczną dyskusją. Przy stolikach toczy się rozmowa o ostatnim balu u Nowosilcowa i nowinkach towarzyskich. Przybysz z Litwy opowiada historię wieloletniego więzienia Cichockiego. W drzwiach salonu zjawia się Poeta - przysłuchuje się opowieści o martyrologii Cichockiego. Cela Konrada. Jankowski śpiewa bluźnierczą pieśń. Więźniowie rozmawiają o poczynaniach Nowosilcowa na Litwie i swoich szansach podczas śledztwa. Jan Sobolewski opowiada o wyjeździe kolejnej partii kibitek wywożących ich kolegów na Sybir. Pozostawiony w samotności przez towarzyszy, Konrad rozpoczyna Wielką Improwizację. W celi pojawia się Poeta i podejmuje wątek Improwizacji. Słowom monologu rzucającego wyzwanie Bogu towarzyszą obrazy współczesnych, masowych zgromadzeń Polaków, sceny martyrologii i heroizmu Narodu podczas II wojny światowej. Do zemdlonego Konrada przychodzi Ksiądz Piotr z Kapralem. Ksiądz zaczyna odprawiać egzorcyzmy. Ksiądz Piotr ze swojej celi spogląda na warszawski Pałac Kultury. Rozpoczyna swą modlitwę do Boga o zaprzestanie rzezi polskich dzieci. W różnych miejscach kraju pojawia się symboliczna postać Pielgrzyma-Poety. Pani Rollison stara się o audiencję u Senatora Nowosilcowa w sprawie zwolnienia jej jedynego syna. Kobiecie towarzyszy Ksiądz Piotr, którego - po cynicznym odprawieniu Pani Rollison - Senator przesłuchuje. Bity i znieważony. Piotr prorokuje rychłą śmierć Doktora i Pelikana. Śmierć młodego Rollisona w Klasztorze Dominikanów. Bal u Senatora. Wincenty Pol i Bestużew dyskutują o sensie zabójstwa Senatora. Doktor ginie od uderzenia pioruna. Piotr spotyka Konrada prowadzonego na przesłuchanie i daje wskazówki, jak żyć na zesłaniu. Na cmentarzu uroczystość Dziadów zbliża się do końca. Uczestnicy wychodzą o wschodzie słońca; równiną sunie sznur kibitek wiozących zesłańców na Sybir. Jedna z nich wiezie Konrada, przy następnym nawrocie - Poetę ze śladami kuli na czole
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Pabianice - Pracownia AV 32
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 69 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 21)
Tytuł z ekranu tytułowego.
Rok produkcji 1979.
Dokument towarzyszący: Panny z Wilka [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Jarosław Górnicki ; oprac. Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2007. 55, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 53
Na podstawie opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza.
DVD.
Ścieżka dzwiękowa w języku polskim, napisy angielskie i niemieckie.
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 21, Panny z Wilka. Dorobek pisarski Jarosława Iwaszkiewicza należy do najbogatszych we współczesnej literaturze polskiej. W toku przeszło 60 lat trwającej twórczości Iwaszkiewicz interesował się wieloma dziedzinami i gatunkami literatury. Uprawiał przez całe życie lirykę, pisał powieści i opowiadania, dramaty, eseje, biografie, reportaże i recenzje. Opowiadania zajmują w jego twórczości miejsce bardzo eksponowane. Jedną z ich wspólnych cech jest realizm ujmowany w kategoriach psychologicznych. Podstawowe dla każdego człowieka problemy, zagadnienia życia i śmierci, sprawy uczuć, miłości są oglądane przez pryzmat mijającego czasu. Nie ma powrotu do zdarzeń sprzed lat. Obraz świata, który przed laty uważaliśmy za jedynie prawdziwy, w świetle późniejszych doświadczeń wydaje się prosty, często banalny. Intymna, refleksyjna opowieść o stosunku człowieka do naturalnego cyklu przyrody: życia i śmierci. Szukając śladów dawnych emocji bohater po wieloletniej nieobecności odwiedza miejsce, w którym spędził młodość. Niespełna czterdziestoletni Wiktor Ruben po stracie przyjaciela przyjeżdża do wujostwa na wieś, gdzie w pobliskim dworku, w gronie kilku panien, spędził młodzieńcze lata. Julia doczekała się bliźniaczek, wyemancypowana Jola wyszła za mąż, Fela przedwcześnie zmarła, zmieniły się też Zosia i Kazia, mała Tunia wyrosła na piękną pannę. Pojawienie się Rubena, jego wspomnienia i chęć ożywienia przeszłości burzą spokój mieszkanek dworu, ujawniają ich powikłane losy, dramaty, życiowe klęski. Ruben wyjeżdża z postanowieniem, że już tu nigdy nie wróci
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Łódź - Pracownia Audiowizualna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 728 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 5)
Tytuł z ekranu tytułowego.
Rok produkcji 1972.
Czas projekcji ok. 102 minut.
Dokument towarzyszący: Wesele : [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Krzysztof Płatek ; rozdz. IV i V oraz oprac. całości Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 71, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 61
Na podstawie dramatu Stanisława Wyspiańskiego.
DVD, Dźwięk: Dolby Digital 5.1, 2.0; obraz: 4:3.
Język filmu polski, napisy polskie.
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 5, Wesele. Mistrzowska adaptacja dramatu Stanisława Wyspiańskiego, dokonana przez Andrzeja Wajdę. Odpowiedni klimat epoki został stworzony poprzez kolorystykę, scenografię, kostiumy, ale również, a może przede wszystkim przez muzykę. Mistrz Wajda w doskonały sposób obsadził w rolach aktorów, którzy stworzyli niezapomniane, wręcz życiowe kreacje. Obraz jest przesiąknięty charakterystyczną dla Wyspiańskiego symboliką, tajemniczością i niejednoznacznymi postaciami. "Wesele" to lektura obowiązkowa dla każdego Polaka. "Wesele" Andrzeja Wajdy uchodzi w polskim kinie za szczytowe dokonanie modelu "twórczej adaptacji klasyki literackiej". Autor "Popiołu i diamentu" wykreował na ekranie świat wierny temu opisywanemu przez Wyspiańskiego, realizując się jednak pod względem artystycznym - stworzył własną, niepowtarzalną poetykę tej niezwykłej, dualistycznej opowieści. O tej dwoistości mówi sam reżyser w niezwykle interesujących dodatkach umieszczonych na płycie, wspominając pierwowzór jednego ze swoich najlepszych filmów: "Łączy on w sobie w jakiś niezwykły sposób opis prawdziwego wesela, którego Wyspiański był świadkiem późną jesienią 1900 roku, z całą problematyką filozoficzną, historiozoficzną i wolnościową, bliską w tym czasie polskiemu społeczeństwu". Film na początku cechuje niezwykła dynamika - tak charakterystyczna dla późniejszej, genialnej "Ziemi obiecanej". Marcel Martin, dziennikarz paryskiego "Ekranu", porównuje nawet siłę bijącą z ekranu do diabelskiej rakiety. Rytm przez nią narzucony uzyskany został dzięki mistrzowskim zdjęciom Witolda Sobocińskiego - jego kamera bawi się wraz z zebranymi gośćmi, rzuca się za nimi w szaleńczy taniec, kręci dookoła nich. Rytm wypowiadanych przez weselników kwestii zgodny jest z rytmem ludowej muzyki. W pewnym momencie dostajemy zawrotu głowy tak, jakbyśmy sami uczestniczyli w przedstawianych wydarzeniach. Od momentu, kiedy nieświadoma niczego młoda para - za namową Poety - zaprosi do domu chochoła - bohaterowie oślepieni zostaną przez światła, ich oczom ukażą się wizje o takiej intensywności, jakiej nigdy nie udało się uzyskać ani przedtem, ani później na ekranie. Wybitne kreacje stworzyli tu Daniel Olbrychski, Andrzej Łapicki i Bożena Dykiel, przeszywającą muzykę skomponował Stanisław Radwan. Należy podkreślić, że polskiego filmu o takich emocjach i tak wspaniałej stronie wizualnej szukać próżno. Mało tego, Andrzej Wajda stworzył arcydzieło, które - docenione przez m.in. Elię Kazana - weszło już do kanonu europejskiej kinematografii.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Łódź - Pracownia Audiowizualna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 682 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Brak okładki
Film
DVD
W koszyku
(Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury Szkolne ; 5)
Tyt. z ekranu tytułowego
Rok produkcji 1972
Czas projekcji ok. 102 min
Dokument towarzyszący: Wesele : [omówienie lektury szkolnej + film] / [tekst Krzysztof Płatek ; rozdz. IV i V oraz oprac. całości Anna Willman]. Warszawa : Mediaprofit, cop. 2006. 71, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm. Filmogr. A. Wajdy s. 61
Język filmu polski, napisy polskie. W dodatkach dostęp do wybranych scen
"Lektury szkolne" to wyjątkowy przewodnik po lekturach i znakomita pomoc dydaktyczna dla nauczycieli. Każdy tom zawiera omówienie dzieła literackiego oraz jego adaptację filmową. Cykl składa się z 25 tomów. T. 5, Wesele. Mistrzowska adaptacja dramatu Stanisława Wyspiańskiego, dokonana przez Andrzeja Wajdę. Odpowiedni klimat epoki został stworzony poprzez kolorystykę, scenografię, kostiumy, ale również, a może przede wszystkim przez muzykę. Mistrz Wajda w doskonały sposób obsadził w rolach aktorów, którzy stworzyli niezapomniane, wręcz życiowe kreacje. Obraz jest przesiąknięty charakterystyczną dla Wyspiańskiego symboliką, tajemniczością i niejednoznacznymi postaciami. "Wesele" to lektura obowiązkowa dla każdego Polaka. "Wesele" Andrzeja Wajdy uchodzi w polskim kinie za szczytowe dokonanie modelu "twórczej adaptacji klasyki literackiej". Autor "Popiołu i diamentu" wykreował na ekranie świat wierny temu opisywanemu przez Wyspiańskiego, realizując się jednak pod względem artystycznym - stworzył własną, niepowtarzalną poetykę tej niezwykłej, dualistycznej opowieści. O tej dwoistości mówi sam reżyser w niezwykle interesujących dodatkach umieszczonych na płycie, wspominając pierwowzór jednego ze swoich najlepszych filmów: "Łączy on w sobie w jakiś niezwykły sposób opis prawdziwego wesela, którego Wyspiański był świadkiem późną jesienią 1900 roku, z całą problematyką filozoficzną, historiozoficzną i wolnościową, bliską w tym czasie polskiemu społeczeństwu". Film na początku cechuje niezwykła dynamika - tak charakterystyczna dla późniejszej, genialnej "Ziemi obiecanej". Marcel Martin, dziennikarz paryskiego "Ekranu", porównuje nawet siłę bijącą z ekranu do diabelskiej rakiety. Rytm przez nią narzucony uzyskany został dzięki mistrzowskim zdjęciom Witolda Sobocińskiego - jego kamera bawi się wraz z zebranymi gośćmi, rzuca się za nimi w szaleńczy taniec, kręci dookoła nich. Rytm wypowiadanych przez weselników kwestii zgodny jest z rytmem ludowej muzyki. W pewnym momencie dostajemy zawrotu głowy tak, jakbyśmy sami uczestniczyli w przedstawianych wydarzeniach. Od momentu, kiedy nieświadoma niczego młoda para - za namową Poety - zaprosi do domu chochoła - bohaterowie oślepieni zostaną przez światła, ich oczom ukażą się wizje o takiej intensywności, jakiej nigdy nie udało się uzyskać ani przedtem, ani później na ekranie. Wybitne kreacje stworzyli tu Daniel Olbrychski, Andrzej Łapicki i Bożena Dykiel, przeszywającą muzykę skomponował Stanisław Radwan. Należy podkreślić, że polskiego filmu o takich emocjach i tak wspaniałej stronie wizualnej szukać próżno. Mało tego, Andrzej Wajda stworzył arcydzieło, które - docenione przez m.in. Elię Kazana - weszło już do kanonu europejskiej kinematografii
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Pabianice - Pracownia AV 32
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. O 58 [Pracownia Audiowizualna] (1 egz.)
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej